Urodził się 31 maja 1890 r. w Kobielicach. Był synem Pawła Poloczka i Katarzyny z domu Pastuszka. Za udział w powstaniach śląskich odznaczony został Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1967 r.).

Z żoną Marią mieli ośmiu synów – Aleksego, Alfonsa, Stanisława, Sylwestra, Edwarda, Wiktora, Ignacego, Piotra – i jedną córkę Otylię. Warto nadmienić, że siódmy syn, Ignacy, urodzony w 1935 r., był chrześniakiem prezydenta Ignacego Mościckiego. W 1926 r. Mościcki wydał dekret zapowiadający, że zostanie ojcem chrzestnym każdego siódmego syna urodzonego w Polsce, pod warunkiem, że przyjdzie on na świat w rodzinie polskiej i niekaranej. Dzięki wspomnieniom Ignacego Poloczka wiemy, że w czasie II wojny światowej ze względu na powstańczą przeszłość ojca rodzina musiała dwukrotnie uciekać – za pierwszym razem do Brzeszcz, za drugim do Jankowic. Choć Ignacy był wówczas małym chłopcem, bardzo dobrze zapamiętał chwilę, gdy Niemcy wyprowadzili ojca pod mur, by go rozstrzelać. Rozmyślili się w ostatniej chwili.