Na długiej liście panów i książąt pszczyńskich spotykamy wielu uzdolnionych zarządców majątku, ambitnych żołnierzy, sprawnych administratorów, czy też wprowadzających innowacje techniczne pierwszych przemysłowców. Natomiast jeżeli zainteresujemy się mecenatem artystycznym odkryjemy spis wyraźnie skromniejszy, na którym chlubnym i wybijającym się przykładem jest niewątpliwie osoba hrabiego Erdmanna II Promnitza (1683-1745).
Erdmann II na początku XVIII w. odbudował po pożarze Żary. Na jego polecenie wzniesiono w tym dolnołużyckim mieście w latach 1710-1728 istniejący do dnia dzisiejszego monumentalny Pałac Promnitzów, w którym goszczony był między innymi król August II Mocny. W 1734 r. w Pszczynie zainicjował barokową przebudowę zamku, kontynuowaną w późniejszych latach przez jego następców.
Jednak największą sławę wśród potomnych przyniosło mu zatrudnienie na swoim dworze jako kapelmistrza, kompozytora Georga Philippa Telemanna. Telemann wspominał w jednym z listów: „tu dopiero zacząłem naprawdę próbować robić także w muzyce instrumentalnej, w szczególności jeśli chodzi o uwertury, ponieważ Jego Ekscelencja Pan Hrabia krótko przedtem przybył z Francji, a więc je lubił”. Podczas pobytów w Pszczynie na dworze hrabiego w opinii kompozytora: „muzyka zazwyczaj wodziła rej”. Natomiast o poznanej lokalnej muzyce zanotował: „poznałem tutaj muzykę polską i hanacką w jej prawdziwym barbarzyńskim pięknie”.
W katalogu zbiorów „Portrety” odnajdziemy portret Erdmanna II – nieco zapomnianego mecenasa sztuki, któremu zawdzięczamy kontakty Georga Telemanna z Pszczyną.
Autor tekstu: Marcin Nyga