Muzeum Zamkowe w Pszczynie

Co jadali książęta na dworze w Pszczynie? Co serwował kucharz na śniadanie a co na obiad? Czy jadano wykwintne potrawy ze składników sprowadzanych zza granicy czy też na stół trafiały dania skomponowane z lokalnych produktów?

Pewne wyobrażenie o tym, jak funkcjonowała kuchnia zamkowa u schyłku XIX w. daje nam krótka wzmianka pochodząca z młodzieńczych wspomnień hrabianki Anny von Hochberg.

Z końcem XIX wieku szkoły dotychczas zlokalizowane w pobliżu kościołów, zaczęły powstawać w tzw. nowej dzielnicy miasta.

Drewniany kościółek św. Jadwigi wzniesiono w XV w. na miejscu pierwszej lokacji Pszczyny. Znajdował się na obrzeżach kompleksu parkowego, a otaczał go cmentarz nazywany „Jadwiżką”.

Odbywały się jarmarki, stąd też odjeżdżał dwa razy w tygodniu pocztylion listowy i osobowy.
→

Pierwotnie wnętrze budynku podzielono na ponad 100 lokali biurowych, gospodarczych i mieszkalnych. Gmach zaopatrzono w centralne ogrzewanie, wodociąg, kanalizację, instalacje: elektryczną, odgromową i telefoniczną.
→

W tym roku mijają 274 lata od wybuchu najgroźniejszego w skutkach pożaru z 8 sierpnia 1748 roku.
→

Dekoracyjne malowidło na suficie w Sypialni gościnnej zamku pszczyńskiego powstało w l. 70. XIX w. W 1908 r. księżna Daisy von Pless – przekształciła apartament swych poprzedniczek w apartament gościnny i zleciła jego gruntowne przeobrażenie. Wówczas plafon zamalowano.

Klasycystyczny dworek usytuowany na obrzeżach parku dla księcia Ludwiga von Anhalt-Köthen-Pless (1783-1841). Nazwę „Ludwikówka” → Ludwigswunsch → Życzenie Ludwika nadano na cześć młodego księcia, który przekładał prywatność swej skromnej siedziby nad oficjalną etykietę dworską obowiązującą na Zamku. →

Parcele miały być zabudowane wyłącznie budynkami mieszkalnymi w stylu willowym i zaopatrzone od frontu reprezentacyjnymi ogrodami. →