paweł kapeK
Urodził się 2 grudnia 1895 r. w Ścierniach w rodzinie chłopskiej Pawła i Pauliny Kapków. Odebrał elementarne wykształcenie. Podczas I wojny światowej, od 11 czerwca 1915 r. służył w wojsku niemieckim w 150 kompanii rowerowej 3 kawaleryjskiego dywizjonu
karabinów maszynowych.
Od 1919 r. był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska – zaprzysiężono go w Lesie Brzeziny w Ćwiklicach. Należał do kompanii ćwiklickiej i brał zbrojny udział we wszystkich trzech powstaniach śląskich. W czasie I powstania uczestniczył w rozbrajaniu
Grenzschutzu w Goczałkowicach pod dowództwem Adolfa Grajcarka. W okresie II powstania służył w szeregach Straży Obywatelskiej w Ćwiklicach. W jego domu gromadzono wówczas broń powstańczą – znajdowało się tam 26 karabinów, 45 granatów, 19 pistoletów, broń biała, a nawet pałki gumowe i drewniane. Paweł Kapek dał się też poznać jako samarytanin – udzielił pomocy medycznej i opiekował się rannym powstańcem Janem Chrobokiem. Niestety, Jan Chrobok zmarł po przeniesieniu do domu innego powstańca – Pawła Jacka z Ćwiklic. Gdy wybuchło III powstanie, Paweł Kapek walczył w rejonie Pogorzela, Kędzierzyna Koźla i pod Górą Św. Anny w kompanii Ludwika Golusa należącej do pułku pszczyńskiego.
Paweł Kapek
Razem z Franciszkiem Wierą i Pawłem Foltynem Paweł Kapek pełnił funkcję sztandarowego sztandaru powstańców śląskich z Ćwiklic i Rudołtowic. Inicjatorami powstania sztandaru byli Jan Pietras, Adolf Grajcarek i Józef Beberok (starszy), a ufundowały go 22 osoby, w tym późniejszy senator Jan Kędzior, późniejszy poseł na Sejm II RP Stanisław Krzyżowski i późniejszy poseł na Sejm Śląski Adolf Grajcarek. Sztandar, wykonany przez siostry boromeuszki z Bytomia w grudniu 1920 r., odebrano w styczniu 1921 r., czyli cztery miesiące przed wybuchem III powstania śląskiego. Podczas uroczystości poświęcenia sztandaru sztandarowi złożyli przysięgę na wierność ojczyźnie oraz że nie splamią godności sztandaru. Obecnie sztandar, na którym przedstawiono patrona młodzieży św. Stanisława Kostkę oraz św. Kazimierza Królewicza związanego z Litwą, znajduje się w zbiorach Muzeum Militarnych Dziejów Śląska w Pszczynie.
Paweł Kapek za swą działalność powstańczą odznaczony został Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi, Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości. Otrzymał też dyplom uznania od Zarządu Koła Miejskiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Pszczynie (był członkiem miejscowej Komisji Rewizyjnej ZBoWiD).
5 lutego 1923 r. poślubił Joannę Gacek z Ćwiklic, która pracowała
w Pszczynie jako służąca u książęcego urzędnika w Palei (Generalnej
Dyrekcji Dóbr Książęcych) i była córką gajowego księcia pszczyńskiego Józefa Gacka i jego żony Bibiany z domu Tara. Mieli sześcioro dzieci.
Po wojnie Paweł Kapek pracował w kopalni Wujek w Katowicach oraz posiadał czterohektarowe gospodarstwo rolne. Zmarł 30 stycznia 1984 r.
Dyplom przyznany Pawłowi Kapkowi w dowód uznania za zbrojny udział w powstaniach
śląskich i patriotyczną postawę
Fotografie i dyplom ze zbiorów Ewy Kołodziejczyk, wnuczki Pawła Kapka
KSIĄŻKA