Organizatorem wystawy jest Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich, zrzeszający ludzi kultywujących jego tradycje i historię. Ułani Szwadronu w praktyce posiadają umiejętności kawalerzystów II RP, szkoląc się we władaniu białą bronią (szablą i lancą), musztrze konnej czy strzelectwie. Jednym ze statutowych działań Szwadronu jest edukacja, przywracanie pamięci o kawalerii i kawalerzystach. Wystawa, która zorganizowana jest we współpracy z Muzeum Zamkowym w Pszczynie, połączona będzie z żywą lekcją historii, w trakcie której swoje umiejętności zaprezentuje prawdziwa kawaleria. Serdecznie zapraszamy do Stajni Książęcy w Pszczynie od 22 października do 30 listopada 2017 r.
3 Pułk Ułanów został sformowany na Białorusi w listopadzie 1917 roku z żołnierzy polskich wywodzących się z armii rosyjskiej i wszedł skład I Korpusu Polskiego gen. Dowbora – Muśnickiego.
Pułk nawiązywał do tradycji 3 Pułku Ułanów Księstwa Warszawskiego i 3 Pułku Ułanów Królestwa Kongresowego.
3 lipca 1918 roku Pułk rozwiązano.
Pułk odtworzono w listopadzie 1918 roku w Warszawie, a jeden z jego szwadronów sformowano w Zagłębiu Dąbrowskim.
Poszczególne szwadrony pułku brały udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie, Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej.
W styczniu 1919 roku dwa szwadrony pułku skierowane zostały na front w Galicji, gdzie prowadziły walki z wojskami ukraińskimi.
Od kwietnia 1919 roku cały Pułk wziął udział w zagonie na Łuniniec i w walkach o Mińsk. W składzie 3 Armii dowodzonej przez gen. Edwarda Rydza – Śmigłego pułk wziął udział w wyprawie kijowskiej przeciwko wojskom bolszewickim.
W dniach 15 – 16 sierpnia 1920 roku wziął udział w bitwie pod Cycowem.
16 października 1921 roku Pułk otrzymał sztandar oraz miano „Dzieci Warszawy”.
3 Pułk Ułanów przybył na Górny Śląsk w roku 1922 w związku z objęciem Górnego Śląska przyznanego po plebiscycie i pozostał w koszarach w Tarnowskich Górach do wybuchu II wojny światowej. Szwadron zapasowy Pułku stacjonował w Pszczynie.
W 1938 roku na wniosek Sejmu Śląskiego Pułk otrzymał nazwę wyróżniającą „Ułanów Śląskich”.
W kampanii wrześniowej pułk walczył w składzie Krakowskiej Brygady Kawalerii. Brał udział w walkach pod Bożą Górą.
6 września Pułk zajął pozycje obronne w okolicach Pińczowa. 8 września podjął marsz w kierunku Baranowa, gdzie bronił przeprawy przez Wisłę. 16 września Pułk wziął udział w walkach o Tarnogród i nad rzeką Tanwią.
19 września Pułk rozstał rozbity w rejonie Rogoźna. 20 września resztki Pułku skapitulowały wraz z Krakowską Brygadą Kawalerii koło miejscowości Ulowo.
Pułk odtworzono w 1944 roku w ramach Armii Krajowej okolicach Częstochowy. Oddział liczył 600 ułanów.
Odtworzenie Pułku nastąpiło równocześnie w miejscowości San Basilio we Włoszech jako pułku pancernego wchodzącego w skład 14 Samodzielnej Wielkopolskiej Brygady Pancernej.
Ostatnie święto pułkowe obchodzono 14 czerwca 1947 roku w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku Pułk został rozwiązany.
Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich, wchodzący w skład Federacji Kawalerii Ochotniczej, kontynuuje tradycje 3 Pułku Ułanów Śląskich.
W 2015 roku Przewodniczący Kół Pułkowych Kawalerii w Londynie, płk. Makowiecki, nadał Szwadronowi prawo noszenia barw 3 Pułku Ułanów Śląskich.
W 2017 roku Szwadron otrzymał Sztandar którego ojcem chrzestnym został płk. Makowiecki, a matką chrzestną pani Anna Maria Anders.