S T A J N I E

Zamek, siedziba panów i książąt pszczyńskich, na przestrzeni wieków ulegał licznym przekształceniom od gotyckiej budowli obronnej po neobarokową rezydencję. Z jeszcze większą dynamiką zmieniało się jego otoczenie.

Budynki kompleksu powstawały, aby przy okazji prac budowlanych zniknąć, ustępując miejsca nowym budowlom. Często gruntownie przekształcane, zmieniały nie tylko swój wygląd, ale i funkcję użytkową. Generalnie swój obecny układ założenie zamkowe uzyskało w latach 60. i 70. XIX w.

Zamek w Pszczynie, podobnie jak inne siedziby szlachty czy magnaterii, posiadał w przeszłości odpowiednie wyposażenie oraz bogate zaplecze, które stwarzały jego kolejnym właścicielom niezbędne warunki egzystencji. Dążyli oni przy tym do zapewnienia sobie w miarę pełnej samowystarczalności, np. w zakresie pozyskiwania pożywienia z własnych ogrodów, folwarków i lasów. Przy zamku (a później w zamku) istniała kuchnia dworska, a w jego pobliżu stało zawsze kilka budynków gospodarczych takich jak browar, piekarnia, pralnia i stajnie. Te ostatnie przeznaczone były dla wierzchowców służących jeździe konnej, używanych do polowań i zaprzęganych do powozów, pozwalających odbywać podróże.