Muzeum Zamkowe w Pszczynie

Prezentowany egzemplarz został zakupiony przez Muzeum Zamkowe w Pszczynie w 2011 roku. Motocykl ten ma bardzo ciekawą historię, został wyprodukowany w 1925 roku, w berlińskich zakładach mechanicznych Deutsche Werke (producenta broni i amunicji w czasie pierwszej wojny światowej). Został pozyskany przez Zarząd Lasów Księcia Pszczyńskiego, na potrzeby Ludwika Czembora, leśniczego z Piasku. A następnie w 1931 roku został sprzedany Walterowi Czemborowi ślusarzowi z Pszczyny, który zajmował się naprawą motocykli w latach 1930-1939. W Muzeum Zamkowym motocykl D-Rad R 0/4 wystawiany jest w Stajniach Książęcych.

Pojazd ten był bohaterem niejednej wystawy plenerowej motocykli zabytkowych, organizowanej przez muzeum, pokazany został także w ramach Dnia Wolnej Sztuki w 2015 roku.

Motocykle D-Rad były produkowane w latach 1921-1933. Pierwszy wyprodukowany motocykl wyposażony był w silnik o pojemności 393 cm³, z rozrządem dolnozaworowym przypominał udaną konstrukcję angielskiego Douglasa. W 1924 roku wytwórnia już pod nazwą: Deutsche Industriewerke AG wyprodukowała motocykl o całkowicie odmiennej konstrukcji: nowy D-Rad R 0/4, posiadał jednocylindrowy dolnozaworowy silnik o pojemność 496 cm³, i mocy 9 KM. Przednie zawieszenie trapezowe z resorem piórowym i amortyzatorem ciernym. Osiągał prędkość maksymalną 90 km/h. Ponieważ stateczność pojazdu nie była jego najmocniejszą stroną, używano go najczęściej z wózkiem bocznym. Mimo tego D-Rad R 0/4 zbierał pozytywne oceny pod względem niezawodności i niewielkich wymagań eksploatacyjnych. Jak na owe czasy posiadał zaawansowany układ hamulcowy, gdzie obok hamulca klockowego pojawił się też hamulec bębnowy, a silnik i skrzynia biegów były w jednym korpusie. Model ten, posiadał ciekawą i solidną konstrukcję, a co najważniejsze dla samych użytkowników, był stosunkowo tani i niezawodny.

Dzięki wysokiej mocy i wydajności motocykl z powodzeniem startował w wyścigach i rajdach. Jednak ze względu na kryzys finansowy firmy, marka D-Rad zanikła w 1933 roku.

 Autorka tekstu: Agnieszka Modrzejewska