Muzeum Zamkowe w Pszczynie pełne jest tajemniczych zakamarków. W jednym z takich miejsc kryją się ceramiczne skarby. To tzw. Biała szafa, znajdująca się na 3 piętrze pszczyńskiej rezydencji. To właśnie tam przechowywany jest na codzień jeden z moich ulubionych obiektów rzemiosła – secesyjny serwis deserowy. Składa się z on z patery na ciasto i 12 talerzyków. Zachwyca zarówno kolorem- zielenią w odcieniu trawy, jak i motywem dekoracyjnym: kwiatami konwalii.
Serwis został wykonany z fajansu, materiału bardzo bliskiemu szlachetnej porcelanie i jest pokryty glazurą nadającą połysk. Powstał najpewniej na początku ubiegłego wieku i nosi cechy stylu secesji. Sztuka secesyjna kwitła w Europie od lat 80. wieku XIX aż do około roku 1914. Styl ten, którego korzenie sięgają angielskiego ruchu Arts and Crafts, promował połączenie wszystkich sztuk i rzeczywiście był obecny od architektury, po wystrój wnętrz, meble, książki, przedmioty codziennego użytku. Artyści tej epoki szczególnie upodobali sobie motywy wzięte ze świata natury. Być może wiązało się to z faktem, że był to okres gwałtownej industrializacji i ekspansji ludności z wsi do miast. Kontakt z naturą stał się więc czymś za czym zaczęto tęsknić. Konwalie na pszczyńskim serwisie są realistycznie oddane, choć zostały jednocześnie wystylizowane tak, by pasować do kształtu naczyń. Drobne białe kwiaty zdobią krawędź talerzy i patery, podczas gdy liście umieszczone zostały w środku, a łodygi konwalii układają się pionowo na uchwycie patery.
Choć serwis ten, zakupiony przez Muzeum w latach 90-tych, nie należał do rodziny Hochbergów, może dać nam wyobrażenie jak spożywano desery ponad 100 lat temu na pszczyńskim dworze.
Autorka tekstu: Dominika Sulińska