Alpejskie wyprawy książąt pszczyńskich

Co kryły pomieszczenia zwane „srebrami”

Alpejskie wyprawy książąt pszczyńskich


Na kominku w Sypialni księcia w zamku pszczyńskim prezentowane są dwie fotografie z końca XIX i początku XX w. r., które ukazują Zajazd (Gasthaus) oraz Dom Myśliwski Stegenwald (Jagdhaus Stegenwald) w przełęczy Lueg koło Salzburga.

W XIX i XX w. członkowie książęcej rodziny Hochberg von Pless wyjeżdżali w te malownicze górskie okolice, by odpoczywać i polować.

Książę Hans Heinrich XI Hochberg von Pless (1833-1907) był udziałowcem i członkiem zarządu spółki Jagdgesellschaft Tannengebirge, która dzierżawiła tereny łowieckie w Alpach Salzburskich. W Archiwum Książąt Pszczyńskich zachowanym w zasobach Archiwum Państwowego w Katowicach odnaleźć można grupę akt związanych z działalnością spółki w latach 1845-1908, a w kolekcji Muzeum Zamkowego w Pszczynie fotografie i ryciny, które prezentują widoki terenów łowieckich Hochbergów w Alpach oraz uczestników polowań. Wśród tych ostatnich można wymienić zdjęcie i pocztówkę ukazujące Zajazd (Gasthaus) oraz Dom Myśliwski Stegenwald (Jagdhaus Stegenwald) w przełęczy Lueg koło Salzburga, opisane ręką książęcego sekretarza Berthelmanna. Na fotografii ozdobionej monogramem HVP pod mitrą książęcą zapisał: Das Gasthaus, sowie des Jagdhaus Stegenwald am Paβ Lueg in Salzburgischen, a na pocztówce (bez obiegu) Sulzau Jagdhaus Stegenwald am Paβ Lueg – Salzburg 1900.

Informacji na temat tego, jak rodzina książęca spędzała czas w Alpach, dostarczają nam wspomnienia urodzonej w 1888 r. Anny zu Solms-Baruth, z domu hrabianki von Hochberg, młodszej córki księcia Hansa Heinricha XI:

(…) w połowie sierpnia wyruszaliśmy w podróż do Steinwänd  na polowanie na kozice. Była ona (…) interesująca. Najpierw jechało się powozem na granicę austriacką do Dziedzic. Stamtąd droga do Wiednia zajmowała co najmniej 7-8 godzin. W Wiedniu musieliśmy przenocować i następnego dnia jechaliśmy do Salzburga, gdzie trzeba było się przesiąść, by pociągiem towarowo-osobowym dostać się do Sulzau. Tam, na stacji kolejowej, czekał na nas mały powóz z dobrymi Mulis, Kapo i Cyrusem w zaprzęgu, które z pośpiechem i pracowicie dreptały po ulicy. Dla nas dzieci było to Eldorado. Można było wspaniale, tak prosto i zwyczajnie żyć po wiejsku. Mogliśmy tam robić tyle różnych rzeczy, które gdzie indziej byłyby niemożliwe. Małe strumyki dawały okazję do świetnej zabawy, chodziliśmy też na cudowne spacery, często razem z moją matką [Mathilde Hochberg von Pless]. Byliśmy bardzo podekscytowani, kiedy odbywało się u nas polowanie i było słychać naganiaczy. Wieczorem wszyscy wracali z polowania, a po zapadnięciu zmroku myśliwi śpiewali przed domem. Należy wyjaśnić, że my wszyscy włącznie z Connym [Conrad von Hochberg, jeden z braci Anny] i myśliwymi (2 rodziny) mieszkaliśmy wspólnie w jednym domu. Dopiero później wybudowano dom dla myśliwych i dom dla służby. Przedtem przebywaliśmy wszyscy razem i jakoś się żyło, zwłaszcza kiedy była piękna pogoda. Urodziny matki też najczęściej były tam obchodzone, a potem wracaliśmy znowu do domu, do Pszczyny.

Należy nadmienić, że spisując swe młodzieńcze wspomnienia Anna pomyliła Steinwänd ze Stegenwald k. Sulzau. Odnotowała bowiem, że aby dotrzeć na miejsce, rodzina jechała z Wiednia do Salzburga, gdzie przesiadała się do pociągu do Sulzau (położonego ok. 40 km na południe od Salzburga). Rzut oka na mapę pozwala stwierdzić, że droga z Wiednia do Steinwänd na pewno nie wiodłaby przez Salzburg.  Z pewnością jednak rodzina Hochbergów bywała także w Steinwänd. Jeden z braci Anny – Friedrich (Fritz) von Hochberg – posiadał tam dom. Sporo czasu miał też spędzać w Steinwänd inny z braci Anny – Conrad von Hochberg. Autorka wspomnień zmarła w Salzburgu jesienią 1966 r.

Zajazd Stegenwald (Jagdhaus Stegenwald) istnieje po dziś dzień i funkcjonuje jako dom gościnny. Działa przy nim centrum łowieckie (Jagdcentrum Stegenwald). W jego bezpośrednim sąsiedztwie przebiega droga Paβ Lueg Strasse (nr 159), a także linia kolejowa. Ze starej zabudowy zachowała się jeszcze stodoła. Drewniany Dom Myśliwski urokliwie porośnięty roślinnością już nie istnieje.

Sypialnia księcia M. Cyran (4)
Sypialnia księcia M. Cyran (2)
Sypialnia księcia M. Cyran (3)
Sypialnia księcia M. Cyran (3)
PlayPause


Opracowanie: Sylwia Smolarek-Grzegorczyk
Kurator Działu Wnętrz


ARTYKUŁ

Greckie wakacje w Dziale Konserwacji

ARTYKUŁ

Książęca rodzina na regatach w Cowes

Zapoczątkowane w 1826 roku regaty w Cowes na wyspie Wight odbywają się do tej pory w pierwszej połowie sierpnia i są zwieńczeniem trwającego…

11

/ 07 / 2024