Jej aranżacja nawiązuje do dawnych rodowych galerii portretów, które niegdyś znajdowały się w niemal każdej wielkopańskiej rezydencji. Miały za zadanie ukazywać rodzinne genealogie, kształtować tożsamość rodu i demonstrować ciągłość tradycji.

W trzech dawnych pokojach gościnnych na II piętrze zamku, gdzie po dziś dzień zachowały się oryginalne sztukaterie, boazerie, parkiety, piece i żyrandole, zgromadzono ponad 70 obrazów olejnych, grafiki, rzeźby i inne eksponaty. Wszystkie one składają się na opowieść o trzech ostatnich rodach, do których zamek pszczyński należał od połowy XVI wieku po połowę dwudziestego stulecia – Promnitzów, Anhaltów i Hochbergów. Wystawa to nie tylko spotkanie z dawnymi właścicielami zamku, ich przodkami oraz krewnymi. Zgromadzone na niej dzieła pozwalają prześledzić przeobrażenia europejskiego malarstwa portretowego od czasów renesansu, poprzez barok, klasycyzm, biedermeier, akademizm aż po style XX w., a także zobaczyć, jak zmieniała się moda i typy przedstawień ludzkich.